Kaan vardı bir ara. Kemik'te çizerdi. Süper komik veya harika hikayeler çizebilen bir herif değildi de; çizgileri harikaydı. Gelgelelim, kendisinin çizdiği "Beyin Kemirgenleri" diye bir kısım vardı ki bilen bilir. Neyse, işte ben de resmi olarak beyin kemirgenlerime başlıyorum bugün.
NOT: İlk postu, başlangıçta ekşisözlük'e yazdım. Oradan alıntı yapacağım için büyük harf küçük harf konusunda sıkıntı var. Bu yüzden kusuruma bakmayın.
Buyrun ilk post.
bugün kız arkadaşım dışarı çıktı arkadaşlarıyla, ben de oturdum evde. çıkasım yoktu zaten dün alkole abandığımdan ötürü.
önce bir mesaj geldi:
-hehe bak nefret ettiğin kb'den çıktık thales'e geçiyoruz.
cevap yazmadım. her dakika rapor almayı sevmem zaten. verebileceğim tek cevap (hımm peki) da onu çıldırtacağından; sessizliği tercih ettim.
sonra twitter'da şunu rt ledim.
https://twitter.com/...dvice/status/97433904516055040
aradan bir dakika geçmeden; "ilginin tillahını gösteriyoruz da sallayanımız yok" mesajı geldi.
"muhasebede direk işçilik saati yeminle ya" diye cevap verdim.
aynı şeyi bir daha yaptı; "eve gidiyoruz biz. 'direk' uyuycam"
iyi geceler dedim. bu sefer de ne derdin var diye cevap geldi. ölür müsün öldürür müsün ya? sabahtan beri vantilatör karşısında çay içen, boş beleş ve hiç bir şey düşünmeyen bir adamdım. dert oldu içime.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder