Pantera, 1990 çıkışlı Cowboys From Hell albümü ile voleyi tam anlamıyla vurmuştu. Son derece eğlenceli bir albümdü Cowboys From Hell, tam anlamıyla bir imaj değişikliğiydi aynı zamanda, grubun adeta kendini bulmasıydı. Thrash metal değildi albüm, en azından saf thrash metal olmadığı kesindi... Müzik olarak, ritmler olarak biraz groovy, biraz thrashti, vokaller scream katkılıydı.. İyi bir sentezdi.
1992'de ise Pantera ikinci bombayı patlattı. "Vulgar Display Of Power" önceki albüme göre biraz daha karanlıktı, öfke dozajı arttırılmıştı fazlasıyla. Grubun çizgisinde hiçbir değişiklik yoktu. "ben yaparım, asarım keserim" ana fikri devam ediyordu ki fanların da bundan pek bir şikayeti yoktu, aynı şekilde ben de grubun bu halini seviyordum.
Gitar tonlarında ise distortionda bazı değişiklikler olmuş bu albümde, eski tiz distortionlar yerini daha kirli tonlara bırakmış. Davul ritmleri aksaklığını korumakla beraber ataklarla beraber daha bir coşmuş.
Albüm tracklist olarak çok sağlam bir sıralamaya sahip. "Mouth For War" ile başlıyor, sizi kendinizden geçirmeye yetiyor zaten bu şarkı, özellikle şarkının bridge bölümündeki riff, insanı ister istemez biraz maçoluk yapmaya teşvik ediyor.
A New Level'ın riffleri ise başlangıçta groovy, daha sonra thrash moduna giriyor. Phil'in bu şarkıdaki vokallerinde sert kalmaya devam ediyor. Eski şarkılarından veya bu albümdeki şarkılarından pek de farkı yok A New Level'ın...
Walk, grubun biraz da saygıyı hakettiğini gözlerimize sokuyor. Çünkü sözlerdeki agresiflik had safhada. "Arkamdan konuşma ulan!" demeye de getiriyor biraz Phil bu şarkıda. Şarkının sözleri ekstra dikkat çekmekle beraber, şarkının ritmi biraz bayık kalıyor. Sadece bir iki rifften oluşması şarkının biraz basit olmasına sebep olmuş. Her ne kadar bu, şarkının gaz olmasını pek etkilemese de... Şarkının soloları ise gerçekten eğlenceli. Özellikle de soloda Dimebag'in iki elle yaptığı(iki eli de gitarın sap kısmında adeta kayıyor) bölüm son derece tatlı olmuş.
Fucking Hostile'la devam ediyor albüm. Bu şarkıda groovy dalgasından uzak durmuş Pantera. 2 dakika 50 saniye süren şarkı son derece hızlı başlıyor ve son derece hızlı bitiyor. Bu şarkı nedense her dinlediğimde bana Explotied'ı hatırlatıyor o da apayrı bir konu...
This Love, slow başlangıcıyla, clean vokalleriyle cidden albümün en karanlık şarkılarından. Şarkıyı klasik bir Pantera şarkısı olarak adlandıramıyorsunuz. Özellikle de klip insanı büyüleme yetiyor. Ancak nakarata girildiğindeki coşma efektiyle beraber siz de coşuyorsunuz ve kafa sallama başlıyor. Tekrar tekrar dinlenebilecek, her dinlendiğinde farklı tatlar verebilecek nadir şarkılardan biri This Love. Şarkının 2. nakarata girmeden önceki sözleri adeta ikiye bölüyor insanı... "I'll kill myself for you, I'll kill you for myself..."(Senin için kendimi öldürürüm, kendim için seni öldürürüm...)
This Love'dan sonra gelen Rise adeta zor bir güne uyanamamak ve ardından ev arkadaşınızın sizi uyandırmak için kullandığı soğuk duş etkisi yaratıyor. Çünkü This Love'ın sonuyla beraber uykuda hissediyorsunuz kendinizi, pis bir dünyada, pis bir pansiyonda uykuya dalmışsınız ve karşınızdaki ücretini cüzdanınızdan alıp gidiyor. Ondan sonra Rise girince uyanıyorsunuz adeta. Rise ise çok da süper bir şarkı değil, ancak ayıltıcı etkisi için dinlenebilir bir şarkı. Walk'ta olduğu gibi bu şarkı da tek gitarla kaydedilmiş ve soloya girince ritm gitarın eksikliği hissediliyor ama bu da şarkıya aynen Walk'ta olduğu gibi bambaşka bir hava veriyor.
Daha sonraki şarkı No Good(Attack The Radical)... Bu şarkıda başlangıç riffleri diğer şarkılara göre biraz farklı, biraz daha melodik... Nakaratları çok hoş bir şarkı olmakla beraber Phil Anselmo verse'leri sesini kalınlaştırarak söylemiş. Bunun örneklerine Cowboys From Hell, This Love şarkılarında da rastlamıştık.
Live In A Hole, Regular People, By Demons Be Driven da Mouth For War'ın lokomotifliği yaptığı (hem ilk şarkı olması bakımından, hem de albümün en sağlam parçası olması bakımından) albümün diğer vagonları.
Albümün bitişi için Cowboys From Hell'de ki The Sleep gibi yavaş bir parça olan The Hollow seçilmiş. Ancak bu şarkının ilk 3 dakikası cidden yavaş, temiz vokaller, akustik gitar katkılarıyla beraber en az This Love kadar güzel bir şarkı. Dinledikçe Dimebag Darrell'ın ölümünü hatırlatıyor insana. Şarkı kardeşi kadar yakın saydığı arkadaşını kaybeden bir çocuğun, onu kaybettikten sonra ki yakarışlarını ve tanrıya duyduğu öfkeyi anlatıyor. Zaten ilk 3 dakikada yakınmalarını, ağıtlarını duyuyoruz; daha sonra da tanrıya duyduğu öfkeyi sert bir şekilde duyuyoruz şarkıda bahsi geçen elemanın.
En az Cowboys From Hell kadar güzel bir albüm Vulgar Display Of Power. İnsanı kendinden geçirmeye yetecek parçalara ve güzel dinlenme parçalarına sahip. Her tür metal dinleyicisinin arşivinde saklamak isteyeceği bir albüm. Tabi bu benim görüşüm, Pantera fanı olmam da bu görüşü etkilemiş olabilir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder