Lamb Of God, 2004 çıkışlı "Ashes of the Waker" ten beri albüm bağlamında aktif bir grup gibi durmuyordu. Ancak Ozzfestr'teki tam anlamıyla "deli" performansı ve konser kaydı, belgesel karışımı şeklinde çıkardığı DVD ile yeni hayranlar toplamaya ve ufkunu genişletmeye ara vermedi.
Grup, 2006 yazına albüm çıkarma gibi bir planla girdi veya girmedi ama 2006'da bombayı patlattı. "Sacrament"in raflardaki yerini alması metal camiası için güzel bir yenilik oldu. Özellikle de "A Headbanger's Journey" gibi metal tarihi ile ilgili gelmiş geçmiş en iyi belgeselde çıkmaları, ve albümü belgeselden sonra patlatmaları işin içinde biraz ticari strateji olduğuna dair göz kırpıyor bizlere.
Albümde klasik Lamb Of God tonlarına rastlamak pek mümkün değil, gitar tonları biraz daha yumuşak duruyor eski albümlere göre. Davulda Chris Adler yeteneklerini göstermekten hiç çekinmemiş. Riffler ise eskiden hiçbir şey kaybetmemiş. Randy'nin vokallerine gelince, şarkılarda biraz daha geride kalıyor gibi dursa da, insanı öfkeli olmaya teşvik etmeye devam ediyor. Son bir dipnot, albümde klavye etkileri fazlasıyla hissediliyor.
Şarkılara bakacak olursak, albüm "Walk With Me In Hell" le başlıyor. Klavyenin kendini en çok belli ettiği şarkı bu. Özellikle isminden de belli ettiği gibi Lamb Of God'ın inançlarını su yüzüne çıkaran bir şarkı, veya olmayan inançlarını.
Playlist'e bakmaya devam edersek ikinci şarkı "Again We Rise". Bu şarkı sözlerine de dikkatlice bakıldığında insanın adeta tüylerini diken diken eden bir şarkı. Yeterince gaz olduğu da söylenilebilir ancak asıl gaz şarkı bundan hemen sonra geliyor, yani "Redneck"...
Redneck'in rifflerinde insan biraz duraksayıp kendine "Dimebag Darrell dirildi de Lamb Of God'a mı geçti?" diye soruyor çünkü riffler fazlasıyla Pantera'yı hatırlatıyor. Ancak burada bazıları "Pantera'dan özenmişler..." diye düşünürken bazıları da "Pantera'ya saygı olsun diye riffler böyle...." diye düşünüyor. (Aynı Red Hot Chili Peppers'ın "Dani California" klibinde insanların düşüncelerinin onları iki kategoriye ayırması gibi) Şarkının klibi ise izlemeye değer. Kliple beraber Randy'nin itici imajının gitmiş, yerine kepkel maço erkek imajı geldiğini görüyoruz ki bu da çoğumuza "Oh be..." tepkisi verdirtiyor. Tabi Randy'de ki imaj değişikliği ve kafayı kazıtma olayı da bize bir kez daha Pantera'yı hatırlatıyor.
Pathetic ve Foot To The Throat için aynı şeyi söyleyeceğim, albümde nefes almamıza vakit bırakmayacaklarını belli ediyor grup bu iki şarkıyla. Ancak daha sonra gelen bomba, dinleyenleri tam anlamıyla eritiyor.
Descending, grubun inançsızlığını bir kez daha anlamamızı sağlıyor ki biz de genel olarak onlara katılarak "Yürü be abi, helal be abi..." şeklinde sloganlar atıyoruz. Şarkının nakaratı insanı derinden etkilemeye yeterli oluyor. "This god that i worship(is a faded reflection), this demon i blame(a flickering flame), conspire as one, exactly the same, exactly the same..." ("Tapındığım bu tanrı, sadece kayan bir yansıma, Suçladığım bu şeytan parıldayan bir kıvılcım, tek olarak saldırırlar ve kesinlikle aynılar...."). Şarkının başlangıcında gitar rifflerinin sek bir biçimde derinden gelmesi ve daha sonra davulun girmesi, yukarıda yazdığım dörtlüğe girildiğinde gitarlardan gelen riffler şarkının playlistinizde binlerce kez dönmesini sağlıyor...
Blacken The Cursed Sun ile devam ediyor playlist ve bir kez daha "Adamlar bu işi biliyor yaa" diyorsunuz dinledikçe. Çünkü Lamb Of God'ın nakaratlarla şarkıya vurucu özellik kazandırması, ve bu işi de bu kadar iyi yapması insanı ister istemez moda sokuyor.
Bu şarkılardan sonra insan artık bir stop, bir yavaşlama, veya bir akustik parça bekliyor ama grup durmuyor, vuruyor da vuruyor. Forgotten(Lost Angels), Requiem, Beating On Death's Door ve More Time To Kill parçalarıyla pogo yapmaya tam gaz devam ediyorsunuz. En sonunda da "Vay be, ne albümmüş..." tepkileriyle içkinizi yudumluyorsunuz.
Lamb Of God'un klavye etkilerine, yumuşamış gitar tonlarına rağmen sertliğinden hiçbir şey kaybetmediğini ispatladığı bir albüm Sacrament. NWOAHM severlerin arşivinde kesinlikle bulunması gereken bir albüm, bu türü sevmeyen arkadaşların bile en az bir kez dinlemesi gereken bir albüm...
Grubun resmi internet sitesi
İzlenesi Redneck klibi
Lamb Of God:
Randy Blythe - vocals
Mark Morton - guitar
Will Adler - guitar
John Campbell - bass
Chris Adler - drums
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder