Herkesin özdeşleştiği gruplar vardır. Örnekleme kısmını bir kenara bırakıp özdeşleştiğim grubun tahmin edeceğiniz üzere Pantera olduğunu söyleyerek başlıyorum. Lise sonda tanıştığım grup yaklaşık bir buçuk senede hayatımı fazlasıyla etkiledi. Yalnız Pantera fanı olmama rağmen "Vulgar Display Of Power" veya "Cowboys From Hell", grubun diğer albümlerini her zaman geride bırakmıştı. Diğer albümleri neden çok sık dinlemedim diye de düşünmeye vaktim olmadı hiç. Ancak bu albümü geri planda bıraktığımın farkına varınca, Şahan'ın "Dişi Yakarış"taki Cengiz Budak karakterinin "Allah'ım nasıl bir hatadır, nasıl bir hatadır?" haykırışlarını içimde tutamadım.
Albümü tek bir kategoriye koymaktansa çeşitli etiketlemeler yapmak daha mantıklı geliyor şu an. Southern Metal, New Wave Of American Heavy Metal, Thrash Metal, Groovy Metal diye uzar gider bu albümün etiketleri çünkü albüm kesinlikle tek düze bir albüm değil ve daha önceki iki başyapıt olmayı başarmış albüme (cowboys from hell, vulgar display of power) nazaran daha karanlık bir havası var. Her ne kadar Pantera ilk 4 albümünden sonra bambaşka moda girdiyse bu albüm de farklı bir Pantera'nın startı denilebilir. Vokaller de daha sert yine önceki iki albüme göre ancak gitar ve bas tonları konusunda -genel olarak- yorum yapmak gerekirse bir değişimin olmadığı söylenebilir.
Strength Beyond Strength parçasıyla başlıyor albüm. Metronomu yüksek ve son derece gaz bu parça, albümün geri kalanıyla ilgili fikir sahibi olabilmek için yeterli değil kanımca. Lakin Dimebag Darrell'ın jilet gibi riffleri ve Phil Anselmo'nun öfke kusan vokali şarkıyı güzel bir açılış parçası kılmaya yeterli oluyor. Son kısımda giren soloda Darrell tabiri caizse tecavüz etmiş gitara ve mızıka, klavye ve gitar karışımı, üçü bir arada bir ton elde etmeyi başarmış. Kısa ve kolay bir solo olsa bile sonuç olarak farklı bir şey meydana getirdiği için şapka çıkarmak lazım gruba kanımca.
"Becoming" albümdeki ikinci parça. Fazla efektli bir ana riff'e sahip olan şarkı gaz kesmeden albümü dinlemeye devam etmemizi sağlıyor. Şarkının lirikleri hayata sıkı sıkı tutunmaya başlamış birini anlatıyor. Sololarda yine fazlasıyla efekt var ki aslında bu albümü önceki iki albümden farklı kılan bir özellik de bu.
5 Minutes Alone şimdiye kadar dinlediğim en spontane Pantera şarkısı. Hayatım boyunca "Bu şarkıyı ayık kafayla mı yazmış lan bu herifler?" diye düşünmeye devam edeceğim. İlk iki nakarat boyu efendi(!) ve sıradan giden şarkı solonun girişiyle beraber sapıtıyor. Solonun bitimiyle tekrar yavaşlıyor. Tek parça değil de üç parçayı playliste koymuş ve üstüste dinlemiş izlenimine kapılıyorsunuz sonra başa dönüyor ve ilk şarkı çalmaya devam ediyor sanki.
Albüm I'm Broken'la devam ediyor. Son derece groovy rifflere sahip şarkı insanı kendinden geçirmeye niyetli görünüyor. Lokomotif parça diye adlandırmak çok da yanlış olmaz sanırım. Albümün en neşeli ve şirin parçası bence. Aynı zamanda eski günleri en çok hatırlatan parçası. Yine Dimebag Darrell'ın kulaklarını çınlatıyoruz kullandığı ekipmanı ve çektiği tonu düşünerek.
Good Friends And A Bottle Of Pills ile ilgili yorum yapmak için çok sağlam içmiş olmak lazım diye düşünüyorum. Şarkının lirikleri arkadaşı uyurken, onun sevgilisini düzen bir herifi anlatıyor. Şarkıda thrash metal ile ilgili bulabileceğiniz tek şey maçoluk ve hayvanlıkla ilgili lirikler.
Shedding Skin albümün bana göre en dikkat çeken parçalarından biri. Rifflerde ilginç bir karanlık, sözlerin söylenişindeyse melankoli kokusu alıyoruz buram buram. Deri yüzen bir adamı anlatan şarkı melankoliyle sertliği bir araya getirmiş yegane Pantera parçası diye de adlandırılabilir. Tabi bu dediklerim sadece şarkının ilk bölümü için geçerli bir yandan da. Şarkı iki nakarattan sonra flange'li bir efektle daha az karanlık ve daha sert bir havaya bürünüyor. Kesinlikle dinlenmesi gereken bir parça.
Use My Third Arm, şarkının adında meymenet yok dedirtebilir bazı arkadaşlara. Ancak bizdeki tripod veya üç bacak esprisiyle alakası yok şarkının.Yine sapık sözlere sahip bir şarkı. Ama, sorarım sana ey itü rock camiası, hangimiz sapık sözlerden hoşlanmıyor ki?
Albüme güzel bir Black Sabbath parçası olan "Planet Caravan" coverını outro yapmayı uygun bulmuş grup ki bu da albümdeki melankolik havayı tamamlayan son parça olmuş adeta.
Hard Lines Sunken Cheeks, Slaughtered, Throes Of Rejection, 25 Years'ı da anlatarak yazıyı uzatmaktansa, bu parçaları genel sounddan çok farklı olmadıkları için tam gaz gidiyor diye nitelendiriyorum. Albümle ilgili notlara bakacak olursak, albüm Dimebag Darrell'ın isminin son halini aldığı albüm. Daha önce Diamond diye tabir edilen rahmetli efsanevi gitaristimiz, albümle birlikte Dimebag sıfatını kapmış. East West Records etiketiyle çıkan albümün kapağı sansürlenip bugünkü halini almış. Albümün sansürlenmemiş kapağını http://metaljesusrocks.com/gallery/d/89-1/far1.jpg adresinden görebilirsiniz. Dinlenesi bir albüm, thrash metal ile alakası olmayan veya Pantera ile alakası olmayanların bile raflarında yer alacak kalitede bir albüm. Şiddetle tavsiye edilir.
Playlist:
1. Strength Beyond Strength
2. Becoming
3. 5 Minutes Alone
4. I'm Broken
5. Good Friends And A Bottle Of Pills
6. Hard Lines, Sunken Cheeks
7. Slaughtered
8. 25 Years
9. Shedding Skin
10. Use My Third Arm
11. Throes Of Rejection
12. Planet Caravan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder