sabahki dersim bitmişti. öğleden sonraki dersimin sınıfının kapısından içeri girip defteri atmayı planlarken, içeriden hocanın sesi dışında çıt gelmiyordu. hangi hoca veya hangi dersin işlendiğini de bilmiyordum açıkçası. tek derdim öğle yemeğine elimde defterle hammallık yaparak gitmemekti. yavaşça arka kapıyı açtım. tam defteri bıraktım, kapıya yönelirken;
hoca: hayırdır?
dis: bir arkadaşa baktım, yokmuş, çıkacağım hocam.
h: eşyalarını bıraktın ama.
d: onları birisi alır yea.
evet aklıma sadece bu cevap geldi ve kapıyı kapatıp hızlı adımlarla sınıftan uzaklaştım. öğle arası da "hoca benim arkamdan nasıl sövmüştür, acaba defterimi yere atıp üstünde zıplamış mıdır?" diye düşünmekle geçti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder